برنده جایزه پولیتزر 1921، عصر بیگناهی، پرتره استادانه ادیت وارتون از تمایل و خیانت در عصر طلایی قدیم نیویورک است، زمانیکه مردم جامعه "بیش از بیماری را به هراس رسانده اند".
این جهان جهان نیچل آرچر است زیرا او آماده می شود ازدواج زیبای اما متداول May Welland. اما هنگامی که کلینز مرموز الن اولنسکا پس از ازدواج فاجعه آمیز به نیویورک می رسد، آرچر عمیقا در عشق او زندگی می کند. آرچر از میان وظیفه و اشتیاق پاره شده است، تلاش می کند تصمیم بگیرد که یا شجاعانه زندگی خود را تعریف می کند یا بی رحمانه آن را نابود می کند.
خرید کتاب عصر بی گناهی
جستجوی کتاب عصر بی گناهی در گودریدز
معرفی کتاب عصر بی گناهی از نگاه کاربران
@ ما نمیتوانیم مثل رمانها مانند رمانها رفتار کنیم @\nسن بی گناهی در Newland Archer تمرکز می کند و دوره زمانی تا و بعد از ازدواج او با May Welland. Newland در قانون کار می کند و به عنوان بخشی از کارش کار دشواری در تلاش برای متقاعد کردن کنسن الن اولنسکا به بازگشت به اروپا به شوهر خارجی او داده می شود. تقسیم بین انتظارات فرهنگی او، انتظارات از او به زودی به عنوان خانواده (الن دیوانه خاندان او) و ایده های او در مورد برابری، آزادی و آنچه درست است. نوشتن در عصر بی گناهی فوق العاده است. من این را قبلا گفتم اما حجم کلمات مانند پاستوریزه یا شربت به من است. نوشتن خشن و شیرین است اما احکام طولانی و چسبنده است: آنها بین دندان های شما هستند. بنابراين اگر سبک را دوست داشته باشيد نوشتن، مخصوصا چند فصل باز، چشمگير است. اما اگر شما می خواهید کلاسیک های خدادادی بیشتری داشته باشید یا سبک های سبکتر را انتخاب کنید، چیزی را به جین آستن نزدیک کنید. سن عصبانیت از بسیاری جهات یک نقد اجتماعی است و به همین دلیل است که تا حدودی بحث برانگیز است. به طور عمده به این دلیل که این نشان می دهد که یک امر یا چیزی شبیه یک امر اتفاق می افتد. و شخصیت Newland این را کاملا قابل قبول می یابد. با این حال این رویداد به گونه ای تعریف شده است که می توان آن را به عنوان رابطه ای که در کتاب به دست آورده است، مورد قبول همه قرار می دهد. در این معنی، کتاب به مفهوم نامحدود تبدیل می شود. و به همین ترتیب ادیت وارتون نیز کار خود را کمتر رسوا می کند. با این حال من نمی خواهم به این موضوع نگاه کنم یا اینکه آیا در کتاب وجود داشت. آنچه که من می خواهم ذکر کنم این است که چگونه ادی وارتون، همانطور که او با اتان فره انجام داد، انتقادی از جامعه می نویسد. انتقاد او در این است که چگونه الن اولنسکا از نظر جامعه و فقدان اخلاق و سبک خود، از آن غافل شده است. این واقعیت که او مایل به تبدیل شدن به یک زن طلاق گرفته و با او ازدواج می کند؛ و اینکه او خجالتی است برای شیوه مناسب زندگی در نیویورک. خانواده اش او را تشویق می کنند که به شوهرش بازگردد، هرچند پیشنهاد می شود که او به دلیل صلاحیت بیشتر از او مورد سوء استفاده قرار گرفته باشد، زیرا او برای او مراقبت می کند. و برای رسیدن به این هدف دستکاری و فریب درگیر است. کل فرضیه عصر بیگناهی بسیار در اطراف نیگلند اتفاق میافتد و کشف می کند که ایده هایی که او به عنوان ارزشمند به حساب می آید بسیار ارزشمند نیست وقتی که آنها با زندگی انسانی مواجه می شوند. واقعیت این است که این جامعه برای آنچه که مرسوم، شیک و مدرن تر از آن چیزی است که بر فرد تاثیر می گذارد و برای کسانی که به مسائل پولی مشغول هستند، بیشتر توجه می کند، باعث می شود همه آنها را افراد ریاکاری کنند. با این وجود، منافقان ثروتمند و مدرن اما منافق هستند. در حقیقت چیزی که من در مورد این رمان بسیار متواضع از شخصیت ها و نوشته ها بود، این بود که ادیت وارتون این ایده های جامعه را به چالش کشید. او این ایده را مطرح کرد که شاید مهم نیست که چه کسی مد روز است و آیا مناسب بود با یک فرد خاص صحبت کنیم، بلکه باید حقیقت داشته باشد. به عنوان یک یادداشت جانبی کل مسئله ممکن است به عنوان شاید چیزی است که می تواند به لحاظ اخلاقی توجیه شود چرا که Newlands عشق با هر مرد دیگری متفاوت است. توجیه اغلب مورد استفاده قرار می گیرد و از این رو، به نظر من قابل توجیه نیست. یکی دیگر از نکته ها این است که ادیت وارتون همچنین سوال می کند که آیا زنان باید توانایی یکسان از مردان داشته باشند یا اینکه قاضی یک زن که به دنبال استقلال است غلط است. به اندازه کافی منصفانه می گویم - کسی باید چنین نظرات را بیان کند. در نهایت ایده ای که من روحیه اش را به دست آورد، این بود که جامعه بی گناهی هرگز درباره آنچه که نامناسب بود یا در موارد غیرمعمول مانند امور صحبت می کرد. با این حال، هرچیز غیرمستقیم توسط توده ها مستقل درک شده و مورد محاسبه قرار می گیرد، از این رو، عصر بیگناهی بود که هیچ کس به نظر نمی رسید کاری را نادرست انجام دهد. با این حال، تحت انحراف سطحی، شایع تر از آن بود که ظاهر شد. و از این رو، ادیت وارتون به اعتقاد من چالش ایده قضاوت از اقدامات دیگر افراد است. از آنجا که ممکن است نتیجه بگیرد که قضاوت شما همانطور که اقدامات دیگری انجام می شود اشتباه است. او همچنین فرهنگی را که در آن فریبکاری در زیر پا گذاشته شده و به صورت ظریف پذیرفته شده است، به چالش می کشد. دروغ ها هیچ پایه ای برای جامعه ای نیست که عقیده ای دارد. من به طور کامل توصیه می کنم که هر کسی که علاقه مند به ادبیات کلاسیک باشد، این را بخواند. من همچنین می خواهم توجهی به انطباق عالی که من یک یا دو سال پیش دیدم و باعث شد که من این را در آینده بخوانم: http://www.imdb.com/title/tt0106226/ احساس کردم که نقش مه Welland توسط وینونا رایدر به خوبی انجام شد و دانیل روز لوئیس نیز به عنوان Newland اجرا شد. من فکر می کنم میشل فیففر کار درستی را برای آنچه انجام داده بود انجام داد اما من نمی دانستم که شخصیت الزاما متعلق به او باشد ... در هر صورت این یک نقد از کتاب است و من صرفا فیلم را به عنوان یک طرف در نظر می گیرم. من قطعا به شما چالش می کنم که این را به هر حال بخوانید.
مشاهده لینک اصلی
بازنگری حاوی اسپویلرها! عصر بی گناهی؛ سن وسوسه Newland Archer یک مرد جوان آرام و خود کنترل بود. سازگاری با نظم اجتماعی یک جامعه تقریبا ماهیت دوم خود بوده است. تا رسیدن شاهزاده اولنسكا. این رمان در اواخر قرن نوزدهم اتفاق می افتد كه سن طلایی آمریكا در جامعه نیویورك در حال توسعه است. قبل از اینکه الن جهان آرچر را ادغام کند، همه می دانستند نقش خود را دارند و همه چیز به نحوی هماهنگ شده است که به وسیله یک حرکت مکانیکی بدون احساسات، اما با برابری اجتماعی پر شده است. زندگی در اطراف آنچه که باید بپوشد، می گوید و انجام می دهد نه آنچه که ترجیح می دهد. یک مجسمه اجتماعی یکی از ارزش ها را ارزیابی می کرد، و عقل و یا تخیل یک هدیه خفه شد وقتی که از قوانین جامعه پیروی نمی کرد. در بعضی مواقع، داشتن دیدگاه متفاوت، برابر بودن توهین است، بنابراین ادغام یکپارچه بستگی دارد که چقدر با نظرات مشترک موافق است. این شیوه قدیمی زندگی نیویورک بود که بدون خونریزی @ به کار می رفت: راه از افرادی که بیش از بیماری دچار رسوایی می شوند، که تسلیم شجاعت بیش از شجاعت شدند و تصور می کردند که هیچ چیز بیشتر از @ صحنه ها ناسازگار است، به جز رفتار کسانی که به آنها ظلم کرده است. ورود الن، مانع تعادل این سیستم او با ایده های جدید، با کمبود مد و با شجاعت به دفاع از یک سیستم اجتماعی کامل رسید، اما با این که او هنوز در تلاش است تا خود را پیدا کند تا مکان خود را در خانه ها و قلبش قرار دهد، وارد شد. بدون موفقیت. مادام اولنسکا، بدون توجه به سنت، در یک لباس بلند از مخمل قرمز که در اطراف چانه و در جلو با چرم سیاه و سفید براق قرار دارد، پوشید. او فقط زندگی زندگی جامعه نیویورک را تحریک می کند. او سنت ندارد او به آنچه که باید انجام می دهد توجه ندارد و چه زمانی و چگونه و چرا؟ €. من اعتقاد ندارم که او از تمام قواعدی که او شکسته می داند نمی داند، بلکه فقط می خواهد با شورشی که در برابر یک جامعه وجود دارد، که قبلا نظر بدی از او داشته باشد. این راه او برای مقابله با رد است که او در معرض است. در برخی موارد او تهدیدی برای این سیستم می شود و به آرامی، اما مطمئنا او را دور انداخته است. تاثیر آن نشان می دهد از بسیاری جهات، به ویژه در زندگی Archerâ € ™ ثانیه . ذهن شستشوی شده مغز او راهی برای رسیدن به میل واقعی خود دارد: برای داشتن یک زن مانند او، یک زن که ترس خود را در جهان نداشته باشد، تشویق می کند که همسو بودن و نشاط جدید و تفاوت را باز کند. او هلن، زنی است که جنگ را تحریک می کند. این هلن، یا الن، یک جنگ خاص را در قلب آرچر آغاز می کند. او می خواهد با پیروی از او از خدایان زندگی خود فرار کند، و همه چیز را برای زنده نگه داشتن زندگی کامل با وجود اینکه چگونه رفتار او را درک می کند، رها می کند. او وسوسه شده است که از یک تله برای او بگریزد و عزم او برای پیروزی از این وسوسه بسیار قوی بود که تقریبا او را آزاد کرد. تقریبا. من آن را بسیار مهم دانستم که رمان با ذکر اسطوره فاوست آغاز می شود، که تمایل به وسوسه او را نابود کرده است. در عصر بی گناهی، این واقعیت است که آرچر از این وسوسه پیروی نمی کند که به نوعی او را به یک موجود غریب، که بر او تحمیل می شود، می کند. تراژدی او در این واقعیت است که او قادر به زندگی زندگی او نیست، زندگی پر از شور و هیجان است. او در یک جامعه عرفانی به دام افتاده است و او را مجبور می کند که ظاهر خود را حفظ کند و از شجاعت به وظیفه شایسته تر برسد. آرچر خود را با عادت، خاطرات، ناگهان ناگهان ناگهان از چیزهای جدید کم می کند ... بدتر از انجام یک وظیفه ی او این بود که ظاهرا یکی را برای انجام هر کاری دیگر نپذیرفت. تراژدی واقعی او این بود که او هرگز قادر به جمع آوری شجاعت به اندازه کافی برای انجام برنامه هایش نشد، زمانی که قادر بود. هنگامی که او به اندازه کافی حل و فصل شد، برای او خیلی دیر بود. بنابراین، او زندگی می کرد که از او نفرت داشت. او مردی با شهرت خوب بود، اما با قلب خالی. و او رشد کرد تا این زندگی کم عمق را داشته باشد که در نهایت قادر به بازگشت به آرزوها و آرزوهای جوان نیست. آرچر بی حرکت باقی ماند، با نگاهی به پنجره های بالا نگاه می کند، آنگاه که پایان زیارتش به پایان رسیده است ..... Newland Archer به آرامی بلند شد و به تنهایی به هتل خود رفت.
مشاهده لینک اصلی
این یک روز تصادفی بود، من به Goodreads وارد شدم و یک دیدگاه جالب را دیدم که بین دوستان GR من شگفت انگیز بود. من به دنبال آن بودم و به \"عصر بیگناهی\" معرفی شدم، می دانستم که به زودی خواندن آن را می خواهم، و چند ماه بعد، من خیلی مطمئن نیستم که بیشتر بخواند یا رمانتیک باشد؛ به نظر می رسد همه چیز در مورد جامعه است. هنگامی که یک باران باران در گودال کمی سقوط می کند، رقص در محیط داخلی خود، ارسال ریل های اطراف آن، آیا هنوز هم آن را باران باران می نامند؟ نه، وجودش را به لولا می اندازد .. برجسته ترین لنزی است که از طریق گودال مشاهده می کنید. این باید یک دید از یکی از آن قطرات باران باشد تا بتواند بهتر از گودال شناخته شود. دیدار Newland آرچر، به خوبی خوانده شده، به خوبی پرورش، به خوبی پرداخت می شود. (آه، این در جامعه اهمیت دارد) حسان ما، ما را هدایت می کند و به ما می گوید که چه باید بکنیم. اما هس نیز این قطره است که از محل خود مطمئن نیست، بسیاری از رول، ارسال بسیاری از موجها. Newland Archer نماینده عصر مدرن، شورشی و غیرقابل انکار و اعتقادات لیبرال قوی است. و تنها این امکان برای چنین نجیب زاده ای وجود دارد که با یک دختر زیبا مانند May Welland در یک زمان مناسب ازدواج کرده است. تنها، اگر پسر عموی مرموزش، کنس الن اولنسکا، با گذشته افسرده او چند روز پیش وارد شده بود. در الن، او می یابد آنچه را جستجو کرده است. او فکر می کند که آنها همراهان ایده آل است اما مشغول به ازدواج با مری. در اینجا می آید وحشی جامعه. مریم ممکن است فقط برای یک بار اجازه ی نیولاند را بدهد تا کسی را که میخواهد ببرد. الن او را به خاطر مری و از بین وظیفه و عشق، خانواده اش و شور و شوق خود، رویاها و هنجارهایش که نوسان می کند، قلب خود را شناور می کند و برای آرامش به دنبال او می آید. پاسخ دهید، و او ادامه داد: @ آیا استفاده می کنید؟ شما اولین نگاهی به یک زندگی واقعی را به من دادید و در همان لحظه از من خواسته بودید که با یکی از شوم صحبت کنید. این فراتر از انسان است. \"این همه چیز است.\" داستان، خیلی پیچیده نیست، اما شخصیت ها هستند. و همینطور جامعه است. به نظر می رسد ادیت وارتون از زاویه ی ایمن به آن خیره شده است. آیا او هم یک بانوی ثروتمند و خوبی بود که معتقدات قوی داشت؟ آیا او به شیوه ای اشتباه تفسیر شده، فکر کرد به عنوان یک هنرمند بوهمیک، پس از سهم خود از ازدواج ناراضی طلاق گرفته؟ آه، این عجیب و غریب نه تنها از زمان طلایی، بلکه حتی امروزه است. افراد پیش از زمان همیشه اشتباه درک شده بودند. هنگامی که جامعه چیزها را درک نمی کند، به جای یافتن حقیقت، آنها اغلب آن را خشم می گیرند. این شیوه رفتار جامعه را تصویر می کند. مانند زمانی که ثروتمند بوفورت پول خود را از دست می دهد، جامعه در معرض آشفتگی است و هنگامی که نشانه هایی از رفاه او پیدا می شود، از بین می رود. وارتون بسیار هوشمندانه آن را در یک جمله ضبط می کند. â € œand آن شب، هنگامی که خانم Beaufort ظاهر شد در اپرا با لبخند قدیمی خود و گردنبند زمرد جدید، جامعه نفوذ امدادگر را جلب کرد. \"Leffert ترین چابک ترین کسی است که موعظه می کند. شخصیت ها پیچیده هستند Newland به نظر می رسد قوی اما هنوز پشت سر گذاشته است. مری به نظر می رسد نادان است، اما او چیزها را به خوبی می فهمد و فقط خودش را نگه می دارد. الن از هرچیزی رنجیده است، اما هر بار از دست میرود وقتی همه چیز به خانواده و شهرتش میرسد. من به ویژه هوشمندانه مری و خانم مانسون مینوتف را دوست داشتم. هر دو خانم ها به نحوی که نسبت به انتهای آنها متفاوت بودند، شگفت زده شدند. همچنین به رغم تصویر اولیه او، الن یک شخص بسیار پرطرفدار است. او بسیار بیشتر از آن است، اما در این گفتگو که من فکر می کنم همه چیز را از کل کتاب می فهمد، \"منحصر به فرد ترین کتاب\" است. ؟ چرا ضعیف؟ @ او با خنده خشن خشمگین شد. چون من هرگز نمی توانم پنجره ای را باز کنم بدون اینکه شما را نگران کنم. @ او دوباره به هم می پیوندد و خنده می دهد. برای لحظه ای او ساکت بود؛ سپس او گفت: بسیار کم است، سر او بر کار او تعطیل: @ من هرگز نگران اگر شما خوشحال @ @ آه، عزیزم؛ و من هرگز خوشحال نخواهم بود مگر اینکه من بتوانم پنجره ها را باز کنم!در این آب و هوا؟ @ او تحسین کرد؛ و با آه او سر خود را در کتاب خود را دفن کرد
مشاهده لینک اصلی
من مطمئن نیستم که واژگان کافی داشته باشم تا کاملا خودم را درباره این کتاب بیان کنم. قبل از این بعد از ظهر، به شما گفته بودم که Stegners Angle of Repose کتاب من تمام وقت مورد علاقه شما است. بیشتر نه. از دیدگاه Newland Archer ثروتمند، وارتون برنده جایزه پولیتزر است. این داستان عشق است، اما خالص و ساده نیست، زیرا هیچ چیز در زندگی واقعا خالص و ساده نیست. حتی به عنوان یک خواننده، ما همیشه چیزی را که ما در زندگی می خواهیم به دست نمی آوریم.بنابراین،The Age of Innocence @ آیا این زمان در تاریخ کشور ما بود وقتی که جامعه (بله، با سرمایه S) استاندارد معینی را داشت؟ این زمان زمانی بود که رفتار خاصی هنجار بود و اگر رفتاری که خارج از این هنجار بود بیرون رفت، دقت پنهان بود. زمانی بود که زنان از بعضی از وسایل حفاظت شده و نقش بسزایی در زندگی داشتند. وارتون این جامعه را خوب می دانست و از امکاناتی که زندگی می تواند متفاوت باشد نوشت. @ زنان باید به عنوان آزاد به عنوان ما هستند، @ به ریشه یک مشکل است که در جهان او به عنوان غیر موجود به توافق رسیده است. @ Nice @ زنان، با این حال، مرتکب اشتباه شده اند، هرگز به نوعی آزادی که معنی آن را می خواهند، ادعا نمی کنند و بنابراین مردان بسیار سخاوتمندانه مانند خودشان، در گرمای استدلال هستند - هر چه بیشتر گرسنگی آماده است تا آن را به آنها برساند. بعد از آن، Newland آرچر، فکر خود را در مورد در نظر گرفتن در مورد مادر آینده خود را در نظر گرفته، فکر ... و او خود را از خود پرسید که آیا صورت چهره محکوم به ضخیم شدن به همان تصویر میانه از بی گناهی شکست ناپذیر است. آه نه، او نمی خواست ماه را داشته باشد که چنین بی گناهی داشته باشد، بی گناهی که ذهن را در برابر تخیل و قلب بر تجربه تجربه می کند! شاید این بی گناهی از سوی مردان بود. شاید زنان واقعا در مورد چشمانداز شوهران آگاه بودند و تصمیم گرفتند وانمود کنند که این کار را نکرده اند. یا عصر بیگناهی زمانی که ما بر این باوریم که هر چیزی ممکن است، این جامعه به ما اجازه می دهد که هر چیزی را انجام دهیم، از جمله دوست داشتن کسانی که دایره ما قبول نمی کند؟ بار تغییر کرده است، و شاید ما در حال حرکت به سمت زمانی است که چنین امکان دارد. این در 1870s که رمان نوشته شده بود، و نه در سال 1920 هنگامی که رمان منتشر شد ممکن نبود. آگهی سال های جوان من که زنان را به یاد می آورم، به ویژه به یاد می آورند، اعلام کرد: \"یووه یک راه طولانی دارد، عزیزم! بله، ما.
مشاهده لینک اصلی
همیشه برای کلاس کلاسیک سخت است. و من احساس می کنم کمی احمقانه است، با استفاده از سیستم رتبه بندی مشابه برای کتابهای ستاره جفری براونز و ادیت وارتون @ عصبانی شدن، @ هر دو که من دوست دارم، اما به طرق مختلف. آه خوب به جای تلاش برای مبارزه با این سیستم رتبه بندی کل که در آن من احساس دوبعدی عظیم، من فقط به این کتاب را پنج ستاره، به دلیل آن است که خیلی هوشمندانه و عجیب و غم انگیز است. همه چیز آن را برای انجام آن به زیبایی، و سوالات آن را افزایش می دهد پایدار است. این عنوان شاید بزرگترین اختراع این کتاب باشد، زیرا می توان از زاویه های بسیاری نگاه کرد و در هر زاویه ای آن تا حدودی درخشش می یابد و تا حدی در سایه های خود پنهان است. بسیاری از مردم احساس می کنند که این کتاب درخشان است این یک نقص جدی و انتقادی از محافل اجتماعی خاص در نیویورک در دهه 1870 است. من تمایل به مخالفت دارم اگرچهThe Age of Innocence @ یک تصویر را نقاشی می کند و نقشی را درباره محیط فرهنگی پرده ای ایجاد می کند، مبارزه شخصیت ها مبارزات جهانی است. من از این کلمه متنفرم، اما فکر میکنم اکثر مردم میتوانند به زندگی در یک جهان بپیوندند که در آن آنها باید بخشی از خود را از بین ببرند و برای رسیدن به پذیرش و ثبات، از رویاهای زیادی بگذرند. من پایان این کتاب را به عنوان غم انگیز، و یا تقریبا آنقدر غم انگیز نیست که می توانستم ببینم. به طرق مختلف، آن را به پایان می رساند با همه زندگی می کنند زندگی منطقی لذت بخش، با مقدار معقول راحتی، و من به منافع تراژدی است. وارتون شخصیت های این رمان را بسیار نزدیک به کاریکاتور نگه می دارد، اما آنها هرگز از خط عبور نمی کنند، که خود نوعی تنش ایجاد می کند. او استاد فرم است، و من نمی دانم چطور او را انجام می دهد، اما در هر کجایی حتی در لحظات ظاهری ظاهری ظرافت وجود دارد. من مشتاقانه منتظر خواندن بیشتر کار او و یادگیری کمی بیشتر در مورد زندگی او.
مشاهده لینک اصلی
کتاب های مرتبط با - کتاب عصر بی گناهی
خرید کتاب عصر بی گناهی
جستجوی کتاب عصر بی گناهی در گودریدز
مشاهده لینک اصلی
بازنگری حاوی اسپویلرها! عصر بی گناهی؛ سن وسوسه Newland Archer یک مرد جوان آرام و خود کنترل بود. سازگاری با نظم اجتماعی یک جامعه تقریبا ماهیت دوم خود بوده است. تا رسیدن شاهزاده اولنسكا. این رمان در اواخر قرن نوزدهم اتفاق می افتد كه سن طلایی آمریكا در جامعه نیویورك در حال توسعه است. قبل از اینکه الن جهان آرچر را ادغام کند، همه می دانستند نقش خود را دارند و همه چیز به نحوی هماهنگ شده است که به وسیله یک حرکت مکانیکی بدون احساسات، اما با برابری اجتماعی پر شده است. زندگی در اطراف آنچه که باید بپوشد، می گوید و انجام می دهد نه آنچه که ترجیح می دهد. یک مجسمه اجتماعی یکی از ارزش ها را ارزیابی می کرد، و عقل و یا تخیل یک هدیه خفه شد وقتی که از قوانین جامعه پیروی نمی کرد. در بعضی مواقع، داشتن دیدگاه متفاوت، برابر بودن توهین است، بنابراین ادغام یکپارچه بستگی دارد که چقدر با نظرات مشترک موافق است. این شیوه قدیمی زندگی نیویورک بود که بدون خونریزی @ به کار می رفت: راه از افرادی که بیش از بیماری دچار رسوایی می شوند، که تسلیم شجاعت بیش از شجاعت شدند و تصور می کردند که هیچ چیز بیشتر از @ صحنه ها ناسازگار است، به جز رفتار کسانی که به آنها ظلم کرده است. ورود الن، مانع تعادل این سیستم او با ایده های جدید، با کمبود مد و با شجاعت به دفاع از یک سیستم اجتماعی کامل رسید، اما با این که او هنوز در تلاش است تا خود را پیدا کند تا مکان خود را در خانه ها و قلبش قرار دهد، وارد شد. بدون موفقیت. مادام اولنسکا، بدون توجه به سنت، در یک لباس بلند از مخمل قرمز که در اطراف چانه و در جلو با چرم سیاه و سفید براق قرار دارد، پوشید. او فقط زندگی زندگی جامعه نیویورک را تحریک می کند. او سنت ندارد او به آنچه که باید انجام می دهد توجه ندارد و چه زمانی و چگونه و چرا؟ €. من اعتقاد ندارم که او از تمام قواعدی که او شکسته می داند نمی داند، بلکه فقط می خواهد با شورشی که در برابر یک جامعه وجود دارد، که قبلا نظر بدی از او داشته باشد. این راه او برای مقابله با رد است که او در معرض است. در برخی موارد او تهدیدی برای این سیستم می شود و به آرامی، اما مطمئنا او را دور انداخته است. تاثیر آن نشان می دهد از بسیاری جهات، به ویژه در زندگی Archerâ € ™ ثانیه . ذهن شستشوی شده مغز او راهی برای رسیدن به میل واقعی خود دارد: برای داشتن یک زن مانند او، یک زن که ترس خود را در جهان نداشته باشد، تشویق می کند که همسو بودن و نشاط جدید و تفاوت را باز کند. او هلن، زنی است که جنگ را تحریک می کند. این هلن، یا الن، یک جنگ خاص را در قلب آرچر آغاز می کند. او می خواهد با پیروی از او از خدایان زندگی خود فرار کند، و همه چیز را برای زنده نگه داشتن زندگی کامل با وجود اینکه چگونه رفتار او را درک می کند، رها می کند. او وسوسه شده است که از یک تله برای او بگریزد و عزم او برای پیروزی از این وسوسه بسیار قوی بود که تقریبا او را آزاد کرد. تقریبا. من آن را بسیار مهم دانستم که رمان با ذکر اسطوره فاوست آغاز می شود، که تمایل به وسوسه او را نابود کرده است. در عصر بی گناهی، این واقعیت است که آرچر از این وسوسه پیروی نمی کند که به نوعی او را به یک موجود غریب، که بر او تحمیل می شود، می کند. تراژدی او در این واقعیت است که او قادر به زندگی زندگی او نیست، زندگی پر از شور و هیجان است. او در یک جامعه عرفانی به دام افتاده است و او را مجبور می کند که ظاهر خود را حفظ کند و از شجاعت به وظیفه شایسته تر برسد. آرچر خود را با عادت، خاطرات، ناگهان ناگهان ناگهان از چیزهای جدید کم می کند ... بدتر از انجام یک وظیفه ی او این بود که ظاهرا یکی را برای انجام هر کاری دیگر نپذیرفت. تراژدی واقعی او این بود که او هرگز قادر به جمع آوری شجاعت به اندازه کافی برای انجام برنامه هایش نشد، زمانی که قادر بود. هنگامی که او به اندازه کافی حل و فصل شد، برای او خیلی دیر بود. بنابراین، او زندگی می کرد که از او نفرت داشت. او مردی با شهرت خوب بود، اما با قلب خالی. و او رشد کرد تا این زندگی کم عمق را داشته باشد که در نهایت قادر به بازگشت به آرزوها و آرزوهای جوان نیست. آرچر بی حرکت باقی ماند، با نگاهی به پنجره های بالا نگاه می کند، آنگاه که پایان زیارتش به پایان رسیده است ..... Newland Archer به آرامی بلند شد و به تنهایی به هتل خود رفت.
مشاهده لینک اصلی
این یک روز تصادفی بود، من به Goodreads وارد شدم و یک دیدگاه جالب را دیدم که بین دوستان GR من شگفت انگیز بود. من به دنبال آن بودم و به \"عصر بیگناهی\" معرفی شدم، می دانستم که به زودی خواندن آن را می خواهم، و چند ماه بعد، من خیلی مطمئن نیستم که بیشتر بخواند یا رمانتیک باشد؛ به نظر می رسد همه چیز در مورد جامعه است. هنگامی که یک باران باران در گودال کمی سقوط می کند، رقص در محیط داخلی خود، ارسال ریل های اطراف آن، آیا هنوز هم آن را باران باران می نامند؟ نه، وجودش را به لولا می اندازد .. برجسته ترین لنزی است که از طریق گودال مشاهده می کنید. این باید یک دید از یکی از آن قطرات باران باشد تا بتواند بهتر از گودال شناخته شود. دیدار Newland آرچر، به خوبی خوانده شده، به خوبی پرورش، به خوبی پرداخت می شود. (آه، این در جامعه اهمیت دارد) حسان ما، ما را هدایت می کند و به ما می گوید که چه باید بکنیم. اما هس نیز این قطره است که از محل خود مطمئن نیست، بسیاری از رول، ارسال بسیاری از موجها. Newland Archer نماینده عصر مدرن، شورشی و غیرقابل انکار و اعتقادات لیبرال قوی است. و تنها این امکان برای چنین نجیب زاده ای وجود دارد که با یک دختر زیبا مانند May Welland در یک زمان مناسب ازدواج کرده است. تنها، اگر پسر عموی مرموزش، کنس الن اولنسکا، با گذشته افسرده او چند روز پیش وارد شده بود. در الن، او می یابد آنچه را جستجو کرده است. او فکر می کند که آنها همراهان ایده آل است اما مشغول به ازدواج با مری. در اینجا می آید وحشی جامعه. مریم ممکن است فقط برای یک بار اجازه ی نیولاند را بدهد تا کسی را که میخواهد ببرد. الن او را به خاطر مری و از بین وظیفه و عشق، خانواده اش و شور و شوق خود، رویاها و هنجارهایش که نوسان می کند، قلب خود را شناور می کند و برای آرامش به دنبال او می آید. پاسخ دهید، و او ادامه داد: @ آیا استفاده می کنید؟ شما اولین نگاهی به یک زندگی واقعی را به من دادید و در همان لحظه از من خواسته بودید که با یکی از شوم صحبت کنید. این فراتر از انسان است. \"این همه چیز است.\" داستان، خیلی پیچیده نیست، اما شخصیت ها هستند. و همینطور جامعه است. به نظر می رسد ادیت وارتون از زاویه ی ایمن به آن خیره شده است. آیا او هم یک بانوی ثروتمند و خوبی بود که معتقدات قوی داشت؟ آیا او به شیوه ای اشتباه تفسیر شده، فکر کرد به عنوان یک هنرمند بوهمیک، پس از سهم خود از ازدواج ناراضی طلاق گرفته؟ آه، این عجیب و غریب نه تنها از زمان طلایی، بلکه حتی امروزه است. افراد پیش از زمان همیشه اشتباه درک شده بودند. هنگامی که جامعه چیزها را درک نمی کند، به جای یافتن حقیقت، آنها اغلب آن را خشم می گیرند. این شیوه رفتار جامعه را تصویر می کند. مانند زمانی که ثروتمند بوفورت پول خود را از دست می دهد، جامعه در معرض آشفتگی است و هنگامی که نشانه هایی از رفاه او پیدا می شود، از بین می رود. وارتون بسیار هوشمندانه آن را در یک جمله ضبط می کند. â € œand آن شب، هنگامی که خانم Beaufort ظاهر شد در اپرا با لبخند قدیمی خود و گردنبند زمرد جدید، جامعه نفوذ امدادگر را جلب کرد. \"Leffert ترین چابک ترین کسی است که موعظه می کند. شخصیت ها پیچیده هستند Newland به نظر می رسد قوی اما هنوز پشت سر گذاشته است. مری به نظر می رسد نادان است، اما او چیزها را به خوبی می فهمد و فقط خودش را نگه می دارد. الن از هرچیزی رنجیده است، اما هر بار از دست میرود وقتی همه چیز به خانواده و شهرتش میرسد. من به ویژه هوشمندانه مری و خانم مانسون مینوتف را دوست داشتم. هر دو خانم ها به نحوی که نسبت به انتهای آنها متفاوت بودند، شگفت زده شدند. همچنین به رغم تصویر اولیه او، الن یک شخص بسیار پرطرفدار است. او بسیار بیشتر از آن است، اما در این گفتگو که من فکر می کنم همه چیز را از کل کتاب می فهمد، \"منحصر به فرد ترین کتاب\" است. ؟ چرا ضعیف؟ @ او با خنده خشن خشمگین شد. چون من هرگز نمی توانم پنجره ای را باز کنم بدون اینکه شما را نگران کنم. @ او دوباره به هم می پیوندد و خنده می دهد. برای لحظه ای او ساکت بود؛ سپس او گفت: بسیار کم است، سر او بر کار او تعطیل: @ من هرگز نگران اگر شما خوشحال @ @ آه، عزیزم؛ و من هرگز خوشحال نخواهم بود مگر اینکه من بتوانم پنجره ها را باز کنم!در این آب و هوا؟ @ او تحسین کرد؛ و با آه او سر خود را در کتاب خود را دفن کرد
مشاهده لینک اصلی
من مطمئن نیستم که واژگان کافی داشته باشم تا کاملا خودم را درباره این کتاب بیان کنم. قبل از این بعد از ظهر، به شما گفته بودم که Stegners Angle of Repose کتاب من تمام وقت مورد علاقه شما است. بیشتر نه. از دیدگاه Newland Archer ثروتمند، وارتون برنده جایزه پولیتزر است. این داستان عشق است، اما خالص و ساده نیست، زیرا هیچ چیز در زندگی واقعا خالص و ساده نیست. حتی به عنوان یک خواننده، ما همیشه چیزی را که ما در زندگی می خواهیم به دست نمی آوریم.بنابراین،The Age of Innocence @ آیا این زمان در تاریخ کشور ما بود وقتی که جامعه (بله، با سرمایه S) استاندارد معینی را داشت؟ این زمان زمانی بود که رفتار خاصی هنجار بود و اگر رفتاری که خارج از این هنجار بود بیرون رفت، دقت پنهان بود. زمانی بود که زنان از بعضی از وسایل حفاظت شده و نقش بسزایی در زندگی داشتند. وارتون این جامعه را خوب می دانست و از امکاناتی که زندگی می تواند متفاوت باشد نوشت. @ زنان باید به عنوان آزاد به عنوان ما هستند، @ به ریشه یک مشکل است که در جهان او به عنوان غیر موجود به توافق رسیده است. @ Nice @ زنان، با این حال، مرتکب اشتباه شده اند، هرگز به نوعی آزادی که معنی آن را می خواهند، ادعا نمی کنند و بنابراین مردان بسیار سخاوتمندانه مانند خودشان، در گرمای استدلال هستند - هر چه بیشتر گرسنگی آماده است تا آن را به آنها برساند. بعد از آن، Newland آرچر، فکر خود را در مورد در نظر گرفتن در مورد مادر آینده خود را در نظر گرفته، فکر ... و او خود را از خود پرسید که آیا صورت چهره محکوم به ضخیم شدن به همان تصویر میانه از بی گناهی شکست ناپذیر است. آه نه، او نمی خواست ماه را داشته باشد که چنین بی گناهی داشته باشد، بی گناهی که ذهن را در برابر تخیل و قلب بر تجربه تجربه می کند! شاید این بی گناهی از سوی مردان بود. شاید زنان واقعا در مورد چشمانداز شوهران آگاه بودند و تصمیم گرفتند وانمود کنند که این کار را نکرده اند. یا عصر بیگناهی زمانی که ما بر این باوریم که هر چیزی ممکن است، این جامعه به ما اجازه می دهد که هر چیزی را انجام دهیم، از جمله دوست داشتن کسانی که دایره ما قبول نمی کند؟ بار تغییر کرده است، و شاید ما در حال حرکت به سمت زمانی است که چنین امکان دارد. این در 1870s که رمان نوشته شده بود، و نه در سال 1920 هنگامی که رمان منتشر شد ممکن نبود. آگهی سال های جوان من که زنان را به یاد می آورم، به ویژه به یاد می آورند، اعلام کرد: \"یووه یک راه طولانی دارد، عزیزم! بله، ما.
مشاهده لینک اصلی
همیشه برای کلاس کلاسیک سخت است. و من احساس می کنم کمی احمقانه است، با استفاده از سیستم رتبه بندی مشابه برای کتابهای ستاره جفری براونز و ادیت وارتون @ عصبانی شدن، @ هر دو که من دوست دارم، اما به طرق مختلف. آه خوب به جای تلاش برای مبارزه با این سیستم رتبه بندی کل که در آن من احساس دوبعدی عظیم، من فقط به این کتاب را پنج ستاره، به دلیل آن است که خیلی هوشمندانه و عجیب و غم انگیز است. همه چیز آن را برای انجام آن به زیبایی، و سوالات آن را افزایش می دهد پایدار است. این عنوان شاید بزرگترین اختراع این کتاب باشد، زیرا می توان از زاویه های بسیاری نگاه کرد و در هر زاویه ای آن تا حدودی درخشش می یابد و تا حدی در سایه های خود پنهان است. بسیاری از مردم احساس می کنند که این کتاب درخشان است این یک نقص جدی و انتقادی از محافل اجتماعی خاص در نیویورک در دهه 1870 است. من تمایل به مخالفت دارم اگرچهThe Age of Innocence @ یک تصویر را نقاشی می کند و نقشی را درباره محیط فرهنگی پرده ای ایجاد می کند، مبارزه شخصیت ها مبارزات جهانی است. من از این کلمه متنفرم، اما فکر میکنم اکثر مردم میتوانند به زندگی در یک جهان بپیوندند که در آن آنها باید بخشی از خود را از بین ببرند و برای رسیدن به پذیرش و ثبات، از رویاهای زیادی بگذرند. من پایان این کتاب را به عنوان غم انگیز، و یا تقریبا آنقدر غم انگیز نیست که می توانستم ببینم. به طرق مختلف، آن را به پایان می رساند با همه زندگی می کنند زندگی منطقی لذت بخش، با مقدار معقول راحتی، و من به منافع تراژدی است. وارتون شخصیت های این رمان را بسیار نزدیک به کاریکاتور نگه می دارد، اما آنها هرگز از خط عبور نمی کنند، که خود نوعی تنش ایجاد می کند. او استاد فرم است، و من نمی دانم چطور او را انجام می دهد، اما در هر کجایی حتی در لحظات ظاهری ظاهری ظرافت وجود دارد. من مشتاقانه منتظر خواندن بیشتر کار او و یادگیری کمی بیشتر در مورد زندگی او.
مشاهده لینک اصلی